System fotowoltaiczny składa się z: paneli PV, inwertera/falownika, konstrukcji wsporczej, okablowania AC i DC, zabezpieczeń po stronie AC i DC.

Falownik, często nazywany również inwerterem, to urządzenie, które zamienia produkowany przez panele fotowoltaiczny prąd stały na przemienny o parametrach zgodnych z siecią niskiego napięcia. Wbudowane zabezpieczenia umożliwiają bezpieczne wyłączenie urządzenia w przypadku zaniku napięcia po stronie AC. Dodatkową funkcją inwertera jest także monitoring pracy instalacji oraz wielkości zysków energetycznych.

To model, który posiada ogniwa cięte na pół. Dzięki temu na jeden moduł przypada 120 ogniw o wymiarach 156x78 mm, a nie 60 ogniw o wymiarach 156x156 mm jak w standardowym krzemowym modulu. Technologia ta umożliwia uzyskanie dodatkowych 5-10 Wp z pojedynczego modułu PV.

Moduły fotowoltaiczne są klasyfikowane według trzech klas jakościowych:

• klasa A – ogniwa bez skaz,
• klasa B – ogniwa z nielicznymi skazami,
• klasa C – ogniwa posiadające wiele skaz.

Ogniwa o wysokiej jakości posiadają wysoką moc w przeliczeniu na jednostkę powierzchni.

To współczynnik wypełnienia, który służy do oceny jakości modułu fotowoltaicznego.
Im wyższa jego wartość, tym lepsza jakość ogniwa.
Przyjmuje się, że ogniwa polikrystaliczne klasy A powinny mieć współczynnik FF powyżej 0,75. Dla ogniw najniższej klasy współczynnik ten mieści się w przedziale 0,6-0,7.

To deklaracja producenta, że dany model panelu fotowoltaicznego nie ma mniejszej mocy niż deklarowana w karcie katalogowej - w rzeczywistości może być o kilka watów większa. Renomowani producenci przyjmują tylko dodatnią tolerancję mocy, najczęściej + 5W.

Instalacja PV nie wymaga obsługi na bieżąco. Zaleca się, by 1-2 razy w roku wyczyścić panele fotowoltaiczne, aby pracowały one równie wydajnie, co na początku użytkowania. W tym celu należy wynająć specjalistę, który dokona wszystkich czynności z zachowaniem niezbędnym środków ostrożności, tak aby nie zniszczyć paneli.

DC – prąd stały
AC – prąd przemienny

Moc instalacji jest podawana w kWp (kilowatopikach) i jest to moc zainstalowanych paneli w warunkach testowych STC – są to określone warunki, w których wszystkie moduły są testowane.

Parametry testów STC są następujące: natężenie promieniowania słonecznego 1000 W/m2, temperatura ogniw fotowoltaicznych 25 stopni oraz spektrum promieniowania dla grubości atmosfery równej 1,5.

Warte zapamiętania jest to, że moc instalacji fotowoltaicznej podajemy w kWp, a wyprodukowaną energię po stronie AC wyrażamy w kWh.

W polskich warunkach 1 kWp instalacji PV generuje w ciągu roku 950-1025 kWh. Produkowana energia jest uzależniona od warunków nasłonecznienia panujących w danym roku i lokalizacji.

Wymiary są uzależnione od mocy modułu. Najpopularniejsze wymiary modułów to 1698x996x35 mm. Im moduł ma większą moc, tym posiada większe wymiary, dlatego przed kupnem modułów warto sprawdzić tę informację w karcie katalogowej modułu.

Ta nazwa pojawia się w każdej karcie katalogowej modułu. Oznacza obowiązujące warunki, w których panele były testowane.

Parametry STC są następujące: natężenie promieniowania słonecznego 1000 W/m2 , temperatura ogniwa 25 ˚C, spektrum promieniowania ATM 1.5.

Na rynku dominują ogniwa I generacji z krzemu krystalicznego, natomiast drugim rodzajem są ogniwa cienkowarstwowe II generacji. Ogniwa cienkowarstwowe najczęściej są wytwarzane z tellurka kadmu (CdTe) lub z mieszaniny miedzi, indu, galu i selenu (CIGS).

Do ogniw III generacji należą ogniwa organiczne. Do ich produkcji wykorzystuje się polimery. Ich zaletą są niskie koszty wytwarzania, a wadą znacznie niższa sprawność w porównaniu do innych ogniw.

Najważniejszym elementem w panelu PV są ogniwa fotowoltaiczne.
W przypadku ogniw z krzemu krystalicznego zbudowane są one z wafli powstałych z mono lub polikrystalicznego krzemu o grubości 0,2 mm. Ogniwa cienkowarstwowe występują w postaci bardzo cienkiej warstwy o grubości 1-3 mikrometrów.

Jest to moduł zbudowany z monokrystalicznych ogniw, które zostały wyprodukowane przy użyciu krzemu monokrystalicznego. Mają barwę ciemnoniebieską/czarną, a fakt, że monokryształ krzemu jest kołem w przekroju, ogniwa te posiadają zaokrąglone rogi. Moduły te charakteryzują się najwyższą sprawnością i najwyższym współczynnikiem spadku mocy ze wzrostem temperatury ogniwa.

Ogniwa takiego modułu zostały wyprodukowane z krzemu polikrystalicznego. Charakteryzują się jasnoniebieską barwą, a kształt ogniw jest kwadratowy lub prostokątny. Posiadają niższą sprawność niż moduły monokrystaliczne i charakteryzują się nieco niższym współczynnikiem spadku mocy wraz ze wzrastającą temperaturą ogniwa.

Tak, wtedy należy kupić falownik jednofazowy. W Polsce maksymalna możliwa moc instalacji jednofazowej to 3,68 kW.

Instalacja fotowoltaiczna umożliwia obniżenie opłat za energię do minimum. Jedyne opłaty, które są stałe i nie ulegną zmianie to opłata za dystrybucję i za korzystanie z sieci.

Według obecnych zasad rozliczeń sieć elektroenergetyczna służy jako magazyn energii, ponieważ oddane nadwyżki możemy odebrać za darmo w ciągu 12 miesięcy. W ramach magazynowania zabierane jest 20 proc. energii, więc z oddanych nadwyżek możemy wykorzystać 80 proc. energii.

Drugim rozwiązaniem jest wyposażenie instalacji w akumulatory, które będą magazynowały niewykorzystaną energię. Ze względu na wysokie koszty inwestycyjne jest to wciąż mało popularne rozwiązanie.

W warunkach panujących w Polsce dla poprawnie wykonanej instalacji przyjmuje się, że 1kWp mocy zainstalowanych paneli w ciągu roku generuje 950-1025 kWh.

Aby instalacja była dopasowana do zapotrzebowania na energię danego obiektu, należy przeanalizować roczne zużycie energii.

Przykładowo, jeśli przeciętna rodzina mieszkająca w domu jednorodzinnym zużywa w ciągu roku 5000 kWh, to aby w pełni pokryć zapotrzebowanie na energię, moc instalacji powinna wynosić min. 5,2 kWp. Należy również wziąć pod uwagę, że produkcja energii jest uzależniona od kierunku i nachylenia paneli, warunków nasłonecznienia w danym roku oraz od tego czy występują okresowe zacienienia paneli.

Konieczne jest odbycie kursu w akredytowanej placówce, a następnie podejście do egzaminu państwowego składającego się z części teoretycznej i praktycznej.

Oferujemy Państwu rozwiązania fotowoltaiczne najwyższej jakości, dlatego nie ma konieczności jej regularnego serwisowania. Możliwość śledzenia pracy instalacji za pomocą aplikacji umożliwi wykrycie ewentualnego problemu czy nieprawidłowości.

Instalacja off grid to instalacja wyspowa, w której nadwyżki energii nie są oddawane do sieci, a wykorzystywane do ładowania akumulatorów, które umożliwiają korzystanie z energii np. w godzinach wieczornych.

Instalacja on grid to instalacja podłączona do sieci publicznej. Energia z modułów fotowoltaicznych w pierwszej kolejności jest wykorzystywana na bieżące potrzeby obiektu, a nadwyżki są oddawane do publicznej sieci elektroenergetycznej.

Optymalizatory mocy to urządzenia elektroniczne zwane również przetwornicą DC/DC. Instalowane są przy puszkach przyłączeniowych modułów.

Wymuszają one pracę w punkcie mocy maksymalnej na poziomie każdego modułu. Ich zadaniem jest obciążyć moduł tak, aby w danych warunkach generował możliwie największą moc.

Optymalizatory, w zależności od producenta, montujemy przy wszystkich modułach lub przy części modułów.

To falownik, który współpracuje z jednym, dwoma lub czterema modułami w zależności od modelu. Są one montowane przy modułach, gdzie prąd jest zamieniany ze stałego na przemienny.